Wzór zażalenia Zażalenie posiada schematyczną formę, to znaczy zawsze powinno zawierać informacje rozmieszczone jak na poniższym wzorze: Słowniczek teksty użytkowe teksty, które formułowane są na potrzeby różnych okoliczności, np. urzędowych (podanie, wniosek), zawodowych (e‐mail, CV) czy też osobistych i prywatnych Wzór wniosku znajdziemy na stronie internetowej biura www.bpp.gov.pl pod zakładką Kontakt. Podstawa prawna Art. 50 ust. 1 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw Odpowiedź Rzecznika Praw Obywatelskich na skargę kasacyjną Działając na podstawie art. 179 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako: „p.p.s.a.”) oraz art. 14 pkt 6 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Pisząc skargę na listonosza, tracicie więcej czasu wypełniając sam ten kwestionariusz, a dawno już by była paczka odebrana. Wysyłajac mimo wszystko skargę, niczego nie zmienicie bo listonosz pracy nie straci z jednego prostego powodu – na poczcie nie ma komu pracować. Odpowiedź na skargę kasacyjną. Strona przeciwna może wnieść do sądu II instancji odpowiedź na skargę w terminie 2 tygodni od dnia jej doręczenia (art. 398.7 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego). Możliwość ta jest wyrazem kontradyktoryjności procesu cywilnego. Obowiązek wzajemnego, bezpośredniego doręczania pism procesowych Jeśli wolisz tradycyjne metody możesz wysłać skargę na adres NFZ pocztą. Niezależnie od tego w jakiej formie dostarczysz skargę pamiętaj, aby mieć potwierdzenie dostarczenia tego dokumentu. Odpowiedź na skargę; Po złożeniu skargi Narodowy Fundusz Zdrowia ma 30 dni na udzielenie odpowiedzi na twoje pismo. Jnyg. Skarga na decyzję administracyjną. Artykuł 3 § 1 i 2 ustawy prawo o podstępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowią, że Sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, a kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne oraz na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty. Nie ma więc żadnych wątpliwości, że ustawodawca zdecydował, że działanie administracji publicznej podlega kontroli przez sądy administracyjne. Z tego prawa skorzystać mogą podatnicy w formie tak zwanej skargi. Podstawy procedury wniesienia skargi na decyzję administracyjną Procedura sądowo-administracyjna rusza po odpowiednim wskazaniu żądania przez osobę uprawnioną. Takie wszczęcie postępowania sądowego może nastąpić, w wyniku wniesienia tak zwanej skargi na decyzję administracyjną. Jest to pierwsza czynność skarżącego do sądu, która stanowi wyraz jego woli, w zakresie poszukiwania ochrony swoich praw na drodze sądowej. Do wykorzystania procedury sądowej konieczne jest wyczerpanie wszystkich innych środków zaskarżenia, jeżeli służyły one przed organem właściwym w sprawie. Definicję w tym zakresie zawiera art. 52 §2 ppsa, który stanowi, że: Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. Rodzaje środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym podatnik może zweryfikować w kodeksie postępowania administracyjnego i są to przede wszystkim: odwołanie oraz wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Zasadniczo niewyczerpanie środków zaskarżenia w procedurze przedsądowej skutkuje odrzuceniem skargi jako niedopuszczalnej. Wyjątkiem od tej zasady, jest prawo do złożenia skargi bez konieczności zwrócenia się do organu o ponowne rozpatrzenie sprawy - na gruncie 52 § 3 ppsa. Termin na sporządzenie skargi rozpoczyna się od doręczenia stronie rozstrzygnięcia (decyzji) i wynosi do trzydziestu dni. Należy pamiętać, aby skargę składała strona posiadająca tak zwaną legitymację skargową - to znaczy uprawnienie do wniesienia skargi. W tym kontekście, uprawnionymi na postawie art. 50 par. 1 ppsa są między innymi osoby, które mają interes prawny. Skarga nie musi zostać przygotowana przez profesjonalnego pełnomocnika - może zostać sporządzona samodzielnie. Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego powinna zawierać wszystkie elementy i wymogi określane dla pisma procesowego oraz zawierać dodatkowe elementy wskazywane dla skargi jako takiej. Podstawowym katalogiem (swoistego rodzaju listą kontrolną) dla podatników, powinny być art. 46 oraz 57 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skarga musi zostać złożona w sposób pośredni. Oznacza to, że skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie jest przedmiotem tejże skargi - chociaż przepisy odrębne mogą wyłączać te zasady. Przykłady z orzecznictwa Praktyczny aspekt stosowania i możliwości wykorzystania skargi na decyzję administracyjną, ma swój wydźwięk w dość szerokim orzecznictwie sądowym z tego zakresu. Praca na konkretnych kazusach pozwala lepiej zrozumieć zasady wprowadzone przez ustawodawcę. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, z dnia 6 maja 2020 roku, w sprawie, III SAB/Wr 227/20, LEX nr 3110988 (teza aktualna): Skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ administracji można wnosić w każdym czasie po wyczerpaniu przysługujących stronie środków zaskarżenia lub wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa. Samo złożenie zażalenia lub wezwania wywiera skutek wyczerpania środków zaskarżenia i umożliwia stronie skuteczne wniesienie skargi na bezczynność lub przewlekłość postępowania. Przepis art. 52 § 2 skutek wniesienia środka zaskarżenia wiąże z wniesieniem środka zaskarżenia, a nie jego rozpatrzeniem przez organ. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2020 roku, w sprawie II OSK 3095/19, LEX nr 3030916 (teza aktualna): Regulacje art. 37 § 4-8 wskazują na formalizm ponaglenia, z którego nie można jednak wyprowadzić wniosku, że ponaglenie stanowi tryb instancyjny, jak ma to miejsce w przypadku zażalenia lub odwołania. W przypadku rozpatrzenia ponaglenia, wydanie przez organ postanowienia na podstawie art. 37 § 6 nie oznacza możliwości zaskarżenia tego postanowienia do sądu administracyjnego, gdyż skardze przewidzianej w art. 3 § 2 pkt 8 i 9 podlega bezczynność organu bądź przewlekłe prowadzenie postępowania. Skoro sposób rozpatrzenia ponaglenia nie daje podstaw do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, to w konsekwencji należy przyjąć, że także oczekiwanie na wypowiedzenie się co do zasadności ponaglenia nie może być warunkiem dopuszczalności skargi w rozumieniu art. 52 § 1 Wzór skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego W każdej sprawie skarga powinna zostać przygotowana indywidualnie, biorąc pod uwagę zarówno stan faktyczny, posiadaną dokumentację jak i aktualne, i właściwe przepisy. Nie ma więc jednego prawidłowego wzoru skargi dla wszystkich. Można jednak wypracować pewien schemat do wykorzystania w praktyce. miejscowość, data Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ______________ Wydział ____________ adres ________________ za pośrednictwem: dane organu ________________ ________________ Skarżący: dane ________________ ________________ Organ: ________________ ________________ Skarga na decyzję ________________ z dnia ________________ numer ________________ podstawie art. 3 § 2 pkt 1, art. 50 § 1, art. 52 § 1 i 2, art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia r. –Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) wnoszę skargę na decyzję ________________z dnia ________________ doręczoną w dniu ________________ w przedmiocie ________________________________________________ Zaskarżonej decyzji zarzucam naruszenie: ________________ np. naruszenie takiego i takiego przepisy poprzez takie i takie działanie / zaniechanie organu Mając na względzie wskazane zarzuty, wnoszę o: ________________ np. uchylenie zaskarżonej decyzji __________w całości, Uzasadnienie podpis załączniki odpis skargi inne Źródła opracowania: Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( z późniejszymi zmianami) zwana dalej „ustawa prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi” lub „ppsa”; Ustawa z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( z późniejszymi zmianami) zwany dalej "kodeks postępowania administracyjnego" lub "kpa"; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, z dnia 6 maja 2020 roku, w sprawie, III SAB/Wr 227/20, LEX nr 3110988; Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2020 roku, w sprawie II OSK 3095/19, LEX nr 3030916; M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), Warszawa 2011, s. 263; Ostatnio pisałam coś takiego: Pan ... zam.: ... Odpowiedź na skargę Na podstawie § 3 i § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( z 2013 r. z oraz w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków ( z 2002 r. Nr 5, po rozpatrzeniu skargi z dnia ... 2014 r. na czynności pracownika socjalnego Pani ... – zawiadamiam, że skarga jest bezzasadna. Uzasadnienie W dniu ... 2014 r. Pan ... wniósł do Kierownika Ośrodka ... skargę na czynności pracownika socjalnego ... , dotyczącą umożliwienia wglądu w akta sprawy. Po zapoznaniu się z aktami sprawy – stwierdzam, że: ... Opisać sytuację. Po wnikliwym zapoznaniu się ze sprawą oraz w świetle wyjaśnień pracownika socjalnego -stwierdzam, że wszelkie czynności administracyjne podejmowane przez pracownika socjalnego są zgodne z przepisami obowiązującego prawa. Skarga na czynności pracownika socjalnego jes bezzasadna. Pouczenie 1. Odmowa załatwienia skargi może spowodować ponowienie skargi. 2. W przypadku, gdy skarga w wyniku jej rozpatrzenia uznana została za bezzasadną i jej bezzasadność wykazano w odpowiedzi na skargę, a skarżący ponowił skargę bez wskazania nowych okoliczności – organ właściwy do jej rozpatrzenia może w odpowiedzi na skargę – stosownie do § 1 Kpa – podtrzymać swoje poprzednie stanowisko z odpowiednią adnotacją w aktach sprawy – bez zawiadamiania skarżącego. Otrzymują: 1. adresat 2. a/a Petycje. Informacje o sposobie przyjmowania i rozpatrywania skarg, wniosków i petycji Każdy obywatel ma prawo złożyć skargę wniosek lub petycję. Zarówno złożenie skargi, wniosku czy też petycji jest wolne od opłat. O tym, czy pismo jest skargą, wnioskiem, petycją decyduje treść żądania, a nie jego forma. Skarga może dotyczyć w szczególności zaniedbania lub nienależytego wykonywania zadań przez Rzecznika Praw Pacjenta lub pracowników Biura Rzecznika Praw Pacjenta. Może dotyczyć także naruszenia praworządności, przewlekłego lub biurokratycznego prowadzenia spraw. Wniosek może dotyczyć ulepszenia organizacji i poprawy funkcjonowania Biura Rzecznika Praw Pacjenta, wzmocnienia praworządności, zapobiegania nadużyciom. Może dotyczyć także lepszego zaspakajana potrzeb oraz z efektywniejszego wykonywania zadań przez Rzecznika Praw Pacjenta. Petycją może być żądanie, w szczególności, zmiany przepisów prawa, podjęcia rozstrzygnięcia lub innego działania w sprawie dotyczącej podmiotu wnoszącego petycję. Może dotyczyć także życia zbiorowego lub wartości wymagających ochrony w imię dobra wspólnego, mieszczących się w zakresie zadań i kompetencji Rzecznika Praw Pacjenta. Skargi, wnioski i petycje można składać: • pisemnie na adres: Biuro Rzecznika Praw Pacjenta ul. Młynarska 46 01-171 Warszawa • pocztą elektroniczną na adres: kancelaria@ • poprzez ePUAP (Adres skrzynki ePUAP: /RzPP/skrytka) • faksem pod nr (22) 506-50-64 • osobiście w siedzibie Biura Rzecznika Praw Pacjenta. Skargi i wnioski można składać także ustnie do protokołu, sporządzanego w czasie spotkania z pracownikiem Biura Rzecznika Praw Pacjenta. Przyjęcia interesantów w sprawach skarg i wniosków odbywają się w siedzibie Biura: • w poniedziałki w godz. • od wtorku do piątku w godz. W każdy wtorek, w godzinach od do obywateli w sprawie skarg i wniosków przyjmuje Rzecznik Praw Pacjenta lub osoba przez niego wyznaczona. W celu rezerwacji terminu, wnioski z prośbą o spotkanie z Rzecznikiem, należy składać za pośrednictwem poczty tradycyjnej, poczty elektronicznej, ePUAPU bądź osobiście. Skargi, wnioski i petycje, które nie zawierają imienia i nazwiska (anonimy) oraz adresu do korespondencji nie są rozpatrywane. Bez odpowiedzi pozostanie również korespondencja, która jest ponawiana w sprawach, już rozpatrzonych. ?Inaczej jest jeśli nadawca przedstawi nowe fa ktylub okoliczności. Wnioskodawca , może zastrzec, że zawarte w pismach dane osobowe nie powinny być przekazywane innym organom administracji. Złożenie skargi, wniosku lub petycji nie może wiązać się z jakimikolwiek negatywnymi konsekwencjami dla składającego. Informacja dla osób z trudnościami w komunikowaniu się Kontakt z pracownikiem Biura Rzecznika Praw Pacjenta jest możliwy za pośrednictwem: • osoby przybranej do pomocy lub poprzez zamówienie nieodpłatnej usługi tłumaczeniowej (PJM – Polski System Języka Migowego, SJM - System Języka Migowego, SKOGN - Sposób komunikowania się osób głuchoniewidomych), które prosimy zgłosić co najmniej trzy dni robocze przed planowaną wizytą. więcej informacji w zakładce Kontakt dla osób z trudnościami w komunikowaniu się • połączenie online z tłumaczem języka migowego - na stronie Biura Rzecznika Praw Pacjenta zamieściliśmy banner, po kliknięciu którego użytkownik połączy się z tłumaczem języka migowego. Tłumacz po wysłuchaniu problemu osoby dzwoniącej skontaktuje się z pracownikiem Biura aby otrzymać odpowiedź oraz przekazać te informacji osobie potrzebującej pomocy. Tłumacz online pozostaje do dyspozycji interesantów od poniedziałku do piątku między godziną 8:00 a 18:00. • adres mailowy: kancelaria@ • numer fax.: (22) 506 - 50 - 64 Informacja dla osób z niepełnosprawnością ruchową Biuro Rzecznika Praw Pacjenta z siedzibą przy ul. Młynarskiej 46 w Warszawie dostosowane jest dla osób z niepełnosprawnością ruchową (poruszających się na wózkach inwalidzkich). Przyjmowanie i rozpatrywanie skarg, wniosków i petycji odbywa się zgodnie z przepisami prawa. Skargę lub wniosek rozpatrujemy bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu miesiąca. Petycję rozpatrujemy bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia jej złożenia. W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających rozpatrzenie petycji w terminie 3 miesięcy, ulega on przedłużeniu, nie dłużej jednak niż o 3 miesiące. Do koordynowania rozpatrywania skarg, wniosków i petycji kierowanych do Rzecznika Praw Pacjenta wyznaczony jest Departament Organizacyjno-Administracyjny. Podstawa prawna. Kodeks postępowania administracyjnego – Dział VIII (Skargi i wnioski) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków. Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (Dz. U. poz. 1195). Informacje dotyczące przetwarzania danych osobowych Administratorem danych osobowych przekazanych w związku ze złożeniem skargi, wniosku lub petycji jest Rzecznik Praw Pacjenta, ul. Młynarska 46, 01-171 Warszawa. Dane osobowe będą przetwarzane w celu rozpatrzenia skargi, wniosku lub petycji a także w celu archiwizacji zgromadzonej dokumentacji, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 119 z str. 1). W Biurze Rzecznika Praw Pacjenta wyznaczono inspektora ochrony danych. Z inspektorem można kontaktować się we wszystkich sprawach związanych z przetwarzaniem Twoich danych osobowych przez Rzecznika Praw Pacjenta za pośrednictwem: poczty elektronicznej: iodo@ platformy ePUAP: /RzPP/skrytka pisemnie na wskazany wyżej adres administratora. Dane nie są przekazywane innym podmiotom za wyjątkiem podmiotów świadczących usługi na rzecz Biura Rzecznika Praw Pacjenta na podstawie odrębnych umów, którym powierzono przetwarzanie danych osobowych zgodnie z przepisami prawa oraz podmiotów uprawnionych do ich uzyskania na podstawie odpowiednich przepisów prawa. Każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do treści swoich danych, prawo ich sprostowania oraz żądania ograniczenia przetwarzania. Dane osobowe zawarte w rozpatrywanych skargach, wnioskach lub petycjach będą przechowywane wieczyście. Dokumentacja, w której się znajdują, stanowi bowiem materiał archiwalny wchodzący do narodowego zasobu archiwalnego, przechowywany wieczyście przez właściwe archiwum państwowe. Jeżeli Rzecznik Praw Pacjenta nie jest organem właściwym do rozpatrzenia skargi lub wniosku i przekaże je organowi właściwemu, dokumentacja będzie przechowywana przez minimum 5 lat. Masz prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, jeżeli uznasz, że przetwarzanie dotyczących Twoich danych osobowych narusza przepisy Rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. Podanie danych osobowych w zakresie niezbędnym do realizacji wskazanych celów wynika z ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach oraz ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. Nieprzekazanie danych może skutkować brakiem możliwości rozpatrzenia sprawy. Tak jak zapowiadałam w poprzednim poście wracam do tematu: skarga pacjenta. Dla zainteresowanych link do opisu historii pacjenta i odpowiedzi na złożoną przez niego skargę: historia pewnej skargi pacjenta. Myślę, że z perspektywy osób zarządzających placówkami medycznymi ważna będzie odpowiedź na pytanie: czy taka reakcja i procedura postępowania jak w opisanej przeze mnie historii jest odpowiednia czy też przychodnia powinna postąpić inaczej? Skarga pacjenta – analiza procedury Na plus oceniłabym to, że pacjentka miała jasność jak złożyć skargę. Procedura składania skargi została opisania na stronie internetowej. Zasady postępowania były też zgodne z tym jaki wizerunek chce kształtować ta przychodnia. Zachęca ona właśnie do nowoczesnych form kontaktu: poprzez stronę internetową. Gdybym zarządzała tym podmiotem zadałabym sobie pytanie – czy taka możliwość złożenia skargi wystarczy? Czy nie ma pacjentów, którzy woleliby w tradycyjny sposób zgłosić skargę, np. w samej placówce medycznej. Tutaj brakło mi możliwości wyboru. Możliwość wyboru, to ważny element, by budować przyjazne pacjentowi rozwiązania. Gdy jako pacjent mam wybór, to też mam poczucie, że to ja kontroluję sytuację! To też konkretny sposób na budowanie psychologicznej satysfakcji pacjenta (zobacz tutaj: satysfakcja psychologiczna). To także jedna z technik, by skarga pacjenta nie doprowadziła do jego utraty. Nie dość, że już do nas nie przyjdzie, to na dodatek opowie wszystkim zainteresowanym jak to źle został potraktowany. Skargę można traktować pozytywnie i wykorzystać ją do odbudowania zaufania pacjenta do przychodni. Na plus jest również szybkość reakcji. Jest to bardzo ważne, że odpowiedź na skargę była szybka. Jednocześnie czytając odpowiedź przychodni widać, że osoba, która odpisała na skargę faktycznie przeanalizowała sytuację. To wbrew pozorom nie takie oczywiste: sama kilkukrotnie otrzymywałam sztampowe odpowiedzi na skargi/reklamacje czy też nawet w jednym przypadku pismo dotyczyło nie mojej sprawy: ktoś pewnie zrobił „kopiuj – wklej” i nie zmienił opisu sytuacji. Na minus zaliczam treść i formę odpowiedzi. Na miejscu pacjentki poczułabym się pouczona i mimo, że może podobać się to, iż osoba rozpatrująca skargę stanęła po stronie swoich pracowników (co jest bardzo rzadkie), to niestety z dobrej intencji wyszła trudna sytuacja. Zobaczmy jak konkretne zdania (forma i treść) mogą wpłynąć na reakcję pacjenta. Analiza treści i formy odpowiedzi Przychodnia pisze: W naszej ocenie rejestratorki były miłe i profesjonalne. Super! Nic tak nie podnosi ciśnienia, jak kłócenie się z pacjentem. Pacjent mówi: Panie były niemiłe, a w odpowiedzi słyszy, że nie ma racji. Ja nie wiem czy Panie były miłe czy też nie, ale nawet, gdy pacjent nie ma racji to najgorszym rozwiązaniem (bo eskalującym konflikt) jest udowadnianie mu tego (jak to miało miejsce w tym przypadku). Następny fragment maila: Rozumiemy Pani zdenerwowanie brakiem możliwości umówienia wizyty, ale czasami jesteśmy zmuszeni zmagać się z problemami technicznymi, które są od nas niezależne. To zdecydujcie się czy rozumiecie moje zdenerwowanie (pierwsza część zdania jest bardzo OK, bo wyraża empatię), czy jednak nieudolnie się tłumaczycie (druga część zdania, która powoduje, że pierwsza część przestaje się liczyć). Tu dwa błędy: tłumaczenie się „dolewa oliwy do ognia” w przypadku zdenerwowanego pacjenta. Pacjenta nie obchodzą problemy techniczne. On nie będzie tego rozróżniał. Dla niego błąd lekarza, rejestracji, czy problemy techniczne, to po prostu jedna sytuacja: niezadowolenie z usług przychodni. Jest jeszcze niewinne słówko „ale”. Ma ono wielką moc. Kasuje w umyśle pacjenta tę dobrą treść, która była przed nim. Ta wypowiedź byłaby łatwiejsza do przyjęcia, gdyby zamiast „ale” zbudować dwa zdania. Taka drobnostka, a zmienia wiele. Ostanie zdanie do analizy. Gdy pacjentka już usłyszała, że to jej wina, bo Panie były miłe i bez wpływu na problemy techniczne to przeczytała: Liczymy zatem na Pani zrozumienie. To nie liczcie! Pacjentka też tak myślała, bo napisała następną skargę. Dla jasności – to zdanie byłoby w porządku, gdyby nie wcześniejsza treść maila. Puenta: sposób odpowiedzi na skargę jest kluczowy. Może nam przysporzyć (pomimo trudnej sytuacji) lojalnego pacjenta. Czy też niestety spowodować, że rozwiązywanie problemu się przedłuży (następne skargi), a pacjent stanie się negatywną reklamą naszej przychodni. Będzie opowiadał wszystkim, którzy tylko mu na to pozwolą w jak nieprzyjazny sposób został potraktowany. Temat skarg opisałam również tutaj: jak wyciągać konstruktywne wnioski ze skarg pacjentów? oraz: skargi i wnioski-kilka praktycznych kwestii Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy doradczo-szkoleniowej, zapraszam Cię do kontaktu: tel.: +48 607 318 602e-mail: kontakt@ Pozwana nie zachowała ustawowego terminu do wniesienia skargi i z tego względu skarga powinna zostać odrzucona. Termin do wniesienie skargi o wznowieniu postępowania wynosi trzy miesiące. Poznań, dnia 26 April 2017 roku………………………………………………………………………………………………….Odpowiedź na skargę o wznowienie postępowania …………………………………………………………………………………………………. w sprawie:AAA spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Kielce Sp. K. zast. przez. adw.:Tomasza GrzybkowskiegoGrzybkowski Guzek Jackowski, Adwokacka Spółka Partnerska61-762 Poznań, ul. Dominikańska 3e-mail: kancelaria@ c/aŁukasz (...), Wioletta (...) Sygn. akt I AAA…………………………………………………………………………………………………. I Wydział CywilnySądu Okręgowego w Poznaniuul. Hejmowskiego 261-736 Poznań ………………………………………………………………………………………………….Osnowa pisma………………………………………………………………………………………………….W imieniu powódki, z powołaniem się na załączone pełnomocnictwo do reprezentowania w tej sprawie, w odpowiedzi na pismo Sądu z dnia 10 lutego 2017 roku wnoszę o: ………………………………………………………………………………………………….I. odrzucenie skargi na wznowienie postępowania z dnia 5 grudnia 2016 roku jako wniesionej po upływie przepisanego terminu, II. przeprowadzenie dowodów wnioskowanych w uzasadnieniu niniejszego pisma na fakty tam powołane, III. zasądzenie od pozwanych na rzecz powódki kosztów postępowania według norm przepisanych. …………………………………………………………………………………………………. Uzasadnienie………………………………………………………………………………………………….I. Przekroczenie terminu do wniesienia skargi na wznowienie postępowaniaII. Brak powołanie się na fałszerstwo w toku postępowania o zapłatę………………………………………………………………………………………………….I. Przekroczenie terminu do wniesienia skargi na wznowienie postępowaniaZgodnie z art. 407 § 1 kpc trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Pozwana nie zachowała ustawowego terminu do wniesienia skargi i z tego względu skarga powinna zostać odrzucona. Pozwana podnosi, że o podstawie do wniesienia skargi, tj. o tym, że na wekslu, na podstawie którego został wydany zaskarżany nakaz zapłaty wydany przez Sąd Okręgowy w Poznaniu z dnia 10 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt I BBB, widnieje podrobiony podpis, dowiedziała się dopiero w dniu 26 września 2016 roku, tj. w chwili doręczenia jej kopi opinii biegłego pismoznawcy, stwierdzającej ten fakt. Twierdzenie to jest bezpodstawne, a co najmniej nader niewiarygodne. Po pierwsze podpis osoby fizycznej jest wysoce zindywidualizowanym znakiem graficznym. Z tego powodu może one pełnić kluczowe funkcje przewidziane przez przepisy prawa cywilnego, a związane m. in. z zachowaniem formy pisemnej czynności prawnej. Z twierdzeń przedstawionych przez pozwaną wynika, że była ona w stanie zorientować się, że jej podpis widniejący na ww. wekslu został podrobiony dopiero po zapoznaniu się z opinią biegłego. Stanowisko takie stoi w sprzeczności z elementarną wiedzą i doświadczeniem życiowym. Rozpoznanie własnego podpisu nie wymaga wiadomości specjalnych. Każda dorosła osoba, o ile jej zdolność postrzegania rzeczywistości nie jest znacznie ograniczona przez niepełnosprawność lub zaburzenia innego rodzaju, powinna być w stanie rozpoznać własny podpis, szczególnie jeśli, tak jak powódka, funkcjonowała w obrocie gospodarczym. Co więcej podpis widniejący na wekslu i podpis porównawczy pozwanej, znajdujący się w powołanej przez nią opinii biegłego, różnią się w takim stopniu, że już pobieżna ich analiza może wskazywać na to, że nie zostały sporządzone przez tę samą osobę. Po drugie pozwana wskazuje, że składając zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa sfałszowania podpisu na wekslu nie miała świadomości, że podpis faktycznie jest sfałszowany, a uczyniła to jedyne chcąc bronić się przed postępowaniem egzekucyjnym. Powyższe twierdzenia pozwanej są mało wiarygodne. Jeśli uznać ich prawdziwość należy przyjąć jednocześnie, że w sprawie niniejszej doszło do wysoce nieprawdopodobnej koincydencji i pozwana jedynie zupełnie przypadkowo zainicjowała postępowania, w rezultacie którego doszło do wykrycia fałszerstwa. Dużo bardziej prawdopodobne jest to, że pozwana miała świadomość tego faktu już w chwili składnia zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa. Dowód: akta postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w Zamościu, sygn. akt PO CCC, na fakt istnienia wiedzy pozwanej o sfałszowanym podpisie w chwili złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa oraz czasu, w którym pozwana zawiadomienie to złożyła. Na marginesie zauważyć można także, że jeśli przyjąć twierdzenie pozwanej o złożeniu zawiadomienia o przestępstwie jedynie w celu zapobieżenia egzekucji, a bez faktycznej świadomości jego dokonania, za prawdziwe, to zachowanie pozwanej należałoby zakwalifikować jako czyn zabroniony określony w art. 238 kk, tj. zawiadomienie o przestępstwie niepopełnionym. Mając na względzie powyższe uznać należy, że pozwana nie zachowała trzymiesięcznego terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem Sądu Najwyższego „dowiedzenie się o podstawie wznowienia”, w rozumieniu art. 407 § 1 KPC oznacza dowiedzenie się o okolicznościach uprawdopodobniających podstawę wznowienia, nie chodzi zatem o uzyskanie pewności co do faktu podrobienia czy przerobienia dokumentu, lecz o dowiedzenie się, że prawdopodobne, wiarygodne jest, iż nastąpiło fałszerstwo1. Wobec całokształtu okoliczności niniejszej sprawy uznać należy, że powódka świadoma była faktu fałszerstwa co najmniej w chwili zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, tj. najpóźniej w lipcu 2016 roku. Tym samym, zgodnie z art. 410 § 1 kpc skarga pozwanej powinna zostać odrzucona.………………………………………………………………………………………………….II. Brak powołania się na fałszerstwo w toku postępowania o zapłatęZgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego skarga o wznowienie postępowania na podstawie art. 403 § 1 pkt 1 kpc jest dopuszczalna tylko wówczas, gdy strona nie mogła z przyczyn faktycznych lub prawnych uzyskać uwzględnienia danego zarzutu w drodze zwyczajnego środka zaskarżenia przy czym przeszkodą taką może być jedynie okoliczność, która obiektywnie uniemożliwia stronie korzystanie z konkretnego środka obrony2. Powódka w toku postępowania pod sygn. akt BBB zakończonego wydaniem przez Sąd Okręgowy w Poznaniu nakazu zapłaty z dnia 10 września 2012 roku nie powołała się na fakt sfałszowanie podpisu na wekslu, pomimo tego, że miała taką możliwość, czemu zresztą nie zaprzecza w skardze z dnia 5 grudnia 2016 roku. Co więcej pozwana w ogóle nie kwestionowała zasadności nakazu zapłaty w toku ww. postępowania. Dowód: akta postępowania BBB prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Poznaniu na fakt braku powołania się przez pozwaną na sfałszowanie jej podpisu na wekslu. Pozwana inicjując niniejsze postępowania zmierza zatem do osiągnięcia skutków, które mogła osiągnąć już wcześniej, korzystając z przysługujących jej uprawnień procesowych. Obecne działania pozwanej mają prowadzić do uchylania skutków jej biernej postawy w toku postępowania o zapłatę, to zaś nie znajduje uzasadnienia w aksjologii procedury cywilnej. Nie ma żadnych powodów, dla których powódka miałaby ponosić negatywne konsekwencje (chociażby w postaci utraty środków finansowych poniesionych przez nią w związku ze wszczęciem egzekucji przeciwko pozwanej) z jednej strony pasywnej postawy pozwanej w toku postępowania o zapłatę, z drugiej zaś jej spóźnionej rekcji w postaci złożenia skargi o wznowienie postępowania. Mając na względzie wyjątkowy charakter instytucji wznowienia postępowania oraz przedstawione wyżej okoliczności skarga pozwanej winna zostać odrzucona. ………………………………………………………………………………………………….Oświadczam, że odpis pisma wraz z załącznikami został nadany przesyłką poleconą pełnomocnikowi pozwanej na adres: adw. Przemysław Rosati, Kancelaria Adwokacka, ul. Grójecka 194 lok. A149, 02-390 Warszawa. /adwokat Tomasz Grzybkowski/………………………………………………………………………………………………….Załączniki1. pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 17,00 złotych,2. odpis KRS powódki,3. cztery odpisy pisma. 1Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 16 maja 2008 roku, sygn. akt III, Legalis 2Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 1961 r. I CR (OSPiKA 1960, poz. 316)

odpowiedź na skargę pacjenta wzór